Analizator komórek Multisizer 4e

Procesor impulsów cyfrowych (DPP)
Chroniony patentem procesor impulsów cyfrowych DPP próbkuje sygnały analogowe miliony razy na sekundę, dając informacje nie tylko na temat liczby cząsteczek, ale też ich rozmiaru i objętości. Dzięki temu Multisizer 4e przechwytuje i zachowuje wiele różnych parametrów charakteryzujących dany obiekt przechodzący przez aperturę.

Maksimum elastyczności w analizie danych
Dane dotyczące impulsów generowane przez każdą cząstkę są zapisywane i przechowywane. Możliwe jest ponowne uruchomienie danych w dowolnym momencie przy użyciu różnych parametrów analizy oraz ponowne zbadanie impulsów.

Oprogramowanie proste dla wszystkich
Procedura konfiguracji pomiaru i raportowania wyników jest prosta zarówno dla początkującego, jak i doświadczonego użytkownika, za sprawą wbudowanego kreatora procedur pomiarowych.
Można zapisać standardowe metody i procedury operacyjne, aby zapewnić spójność standaryzowanym testom wykonywanym przez dowolnego użytkownika. Ta użyteczność ułatwia udostępnianie oraz wymianę danych i metod we wszystkich działach firmy, a także we współpracujących laboratoriach. 

Program V-Check
Zestaw walidacyjny obejmujący dokumentację i wzorce.

Zasada Coulter’a

Podczas służby dla marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych w latach 1940, Wallace H. Coulter opracował technologię liczenia i określania rozmiaru cząstek przy wykorzystaniu pomiarów impedancji (oporności). Technologia została opracowana przede wszystkim do szybkiego zliczania komórek krwi poprzez mierzenie zmian w przewodności elektrycznej, kiedy komórki zawieszone w płynie elektroprzewodzącym przechodziły przez mały otwór.
Koncepcja ta - znana jako Zasada Coulter’a - jest stosowana od ostatnich siedemdziesięciu pięciu lat przy charakteryzowaniu tysięcy różnych przemysłowych cząstek stałych. Wykorzystanie tej technologii zostało udokumentowane w ponad 6000 publikacji.

Analizatory Beckmana Coultera, które wykorzystują tę metodę, nazywane są licznikami Coulter’a (COULTER COUNTER®). Leki, pigmenty, wypełniacze, tonery, żywność, materiały ścierne, materiały wybuchowe, glina, minerały, materiały budowlane, materiały powłokowe, metale, materiały filtracyjne i wiele innych rodzajów próbek - wszystkie zostały przeanalizowane z wykorzystaniem Zasady Coulter’a. Metoda ta może być wykorzystywana do pomiaru dowolnych cząstek stałych, które mogą być zawieszone w roztworze elektrolitu. Można mierzyć cząstki tak małe jak 0,2 µm i tak duże jak 1600 µm średnicy.

Jak to działa?

W liczniku COULTER’a wykorzystywany jest układ dwóch elektrod zanurzonych w elektrolicie. Jedna elektroda znajduje się wewnątrz apertury, a druga na zewnątrz. Podczas pracy układu (przepływie prądu) w obszarze otworu apertury tworzy się tzw. „Obszar wykrywania” (ang. „sensing zone”). 

Cząstki zawieszone w elektrolicie mogą być zliczane przez przepuszczanie ich przez otwór apertury. Kiedy cząstka przechodzi przez otwór, objętość elektrolitu równoważna do zanurzonej objętości cząsteczki jest wypierana z obszaru wykrywania. Powoduje to krótkookresową zmianę w impedancji układu. Zmiana ta może być mierzona za pomocą impulsu napięcia lub impulsu natężenia. Wysokość impulsu jest proporcjonalna do objętości wykrywanej cząstki.

Przez mierzenie liczby impulsów i ich amplitud, można uzyskać informacje o liczbie cząstek i objętości każdej poszczególnej cząstki. Dane dotyczące liczby i objętości cząstek przechodzących przez aperturę można rejestrować elektronicznie i digitalizować. Każdy impuls opisany jest kluczowymi parametrami: wysokość impulsu, szerokość impulsu, znacznik czasu, powierzchnia impulsu itp.

Zapisane dane mogą być wykorzystane do monitorowania zmian w analizowanej próbce na przestrzeni czasu, takich jak fragmentacja czy agregacja. Na ogół objętość cząstek wyrażana jest w postaci odpowiednika średnicy sfery, co można następnie wykorzystać w celu uzyskania rozkładu wielkości cząstek.

W nowoczesnych instrumentach Coulter Counter, takich jak Multisizer™ 3 i 4e, precyzyjna kontrola i pomiar ilości cieczy przepływającej przez aperturę umożliwia ustalenie stężenia próbki.

Zazwyczaj mniej niż minutę zajmuje wykonanie typowego pomiaru ilości i wielkości cząstek za pomocą licznika Coulter’a dokonującego pomiarów z częstotliwością 10.000 zliczeń na sekundę.

Apertury są dostępne w rozmiarach od 10 do 2000 µm (10, 20, 30, 50, 70, 100, 140, 200, 280, 400, 560, 800, 1000, 2000 µm) i mogą być wykorzystane do mierzenia cząstek o wielkości w zakresie od 2 do 80% średnicy nominalnej z dokładnością pomiarów lepszą niż 1%. W związku z tym możliwe jest określanie wielkości cząstek w zakresie od 0,2 do 1600 µm. Na przykład apertura 30 µm może mierzyć cząstki od około 0,6 do 18 µm średnicy. Apertura 140 µm może mierzyć cząstki od około 2,8 do 84 µm średnicy.

Jeżeli cząstki do zmierzenia obejmują szerszy zakres niż może mierzyć pojedyncza apertura, wtedy można użyć dwóch lub więcej apertur, a wyniki badań mogą być łączone w celu dostarczenia kompletnego rozkładu wielkości cząstek.

Najwyższa dostępna rozdzielczość w analizie wielkości cząstek

Liczba impulsów wykrytych w czasie pomiaru jest liczbą mierzonych cząstek, a amplituda impulsu jest proporcjonalna do wielkości cząstek. Ponieważ jest to proces pomiaru pojedynczych cząstek, skutkuje to największą rozdzielczością, jaką można uzyskać w technice charakteryzowania cząstek. Korzyści z tak wysokiej rozdzielczości są wielorakie: możliwość wyświetlania szczegółów rozkładu wielkości cząstek, bardziej drobiazgowe rozróżnienie między wielkościami cząstek i dokładniejsze wartości statystyczne obliczone z rozkładu.

W ZESTAWIE